قله بلوچی
رسول رضایی:
گزارش برنامه صعود به قله‌ی بلوچی
آشنایی با منطقه، رشته کوه جوپار و محیط زیست آن
تجهیزات انفرادی و گروهی لازم جهت صعود
گزارش اجرای برنامه، زمان‌بندی و چالش های مسیر
عنوان برنامه: صعود به قله بلوچی به ارتفاع 4167 متر
منطقه جوپار – کرمان
سطح برنامه: کوهنوردی فنی/ بسیار سنگین
پیش‌بینی آب‌و‌هوا: آفتابی/نیمه ابری، با احتمال بارش اندک در روزهای آینده
تاریخ برگزاری: ٢٣ تا ٢۶ آبان‌ماه ١۴٠٢
تعداد شرکت‌کنندگان: ١٧ نفر
حمل‌ونقل: قطار ۴ تخته
سرپرست: آقای رسول رضایی
مسؤول فنی: آقای جواد اکبری
امدادگر: آقای حسین محمدی
سرقدم: خانم ساناز گل‌احمدی
عقب‌دار: آقای وحید ارجمندزاده
راهنمای محلی: آقای حسام آرامش
ثبت تصاویر: آقای حامد شادمهری
آشنایی با منطقه
جوپار شهری در بخش ماهان شهرستان کرمان در استان کرمان ایران است.
این نام از نام جوی پارسالی برگرفته شده است. در گذشته به دلیل آب‌وهوای بسیار خوبی که این منطقه داشت، محل مناسبی برای پادشاهان کرمان بود و چون سالی یک‌بار به این محل می‌آمدند، به همین دلیل می‌گفتند برویم به محل جوی پارسالی، که با گذشت زمان به جوپار شهرت یافت.
البته در روایتی دیگر اشاره شده به قنات گوهر ریز، که چند قسمت شده است(شش مقسم).
یعنی جوی آب پاره شده، که کم‌کم تبدیل به جوپار شده است.
رشته کوه جوپار دارای قلل سر به فلک کشیده با تیغه‌های سوزنی شکل، یخچال‌های عظیم، پرتگاه‌ها و دره‌های عمیق، سه‌تیغ‌ها، دیواره‌های زیبا و چشم‌اندازهای دیدنی است.
اگر چه تغییرات آب و هوایی و کاهش بارش‌های زمستانه، باعث شده که ماندگاری برف بر اندام تنومند و قامت بلند این رشته کوه کمتر از گذشته شود، اما هنوز هم با شکوه و زیباست.
محیط‌زیست
حیات‌وحش: پلنگ، گرگ، روباه، شغال، کفتار، آهو، بز کوهی، قوچ، عقاب، کبک، تیهو و باقرقره
گیاهان دارویی: آلاله، آویشن، مرزن جوش و زیره سیاه معروف کرمان
قله‌ی بلوچی
این قله به ارتفاع ۴١۶٧ متر بلندترین قله‌ی رشته‌کوه جوپار می‌باشد.
در مسیر صعود به این قله با چالش‌های متعدد و گوناگونی روبه‌رو خواهید شد.
پیمایش آن بسیار طولانی، استقامتی، فنی و دارای صعود و فرود در مسیرهای مرتفع و ریزشی است.
در صعود این قله هیچ‌چیز به‌اندازه‌ی تجربه و دانش کافی در کوهنوردی به کمک شما نخواهد آمد.
راهنمای تجهیزات مورد نیاز برای اجرای برنامه
تجهیزات فنی گروهی مورد نیاز برنامه:
یک حلقه طناب استاتیک 50 متری
ابزارهای حمایت میانی
ابزارهای فرود و حمایت
تجهیزات فنی انفرادی مورد نیاز برنامه:
هارنس
کلاه سنگ نوردی
کارابین پیچ حداقل ۳ عدد
ابزار فرود
تسمه اسلینگ حداقل ۸۰ سانت ۲ عدد
طنابچه پروسیک ۱ عدد
یومار ۱ عدد
طناب انفرادی
اقداماتی که در برنامه‌ریزی برای اجرای موفق این برنامه انجام شد عبارت‌اند از:
سنجش توانایی‌های فنی شرکت‌کنندگان در برنامه‌ی اجرا شده‌ی سنگ‌نوردی منطقه‌ی اندرخ، با حضور استاد علی مهدی‌زاده.
اعلام زمان‌بندی دقیق، تجهیزات فنی لازم و شرایط آب‌وهوایی حاکم بر منطقه در جلسه‌ی خصوصی در سالن اجتماعات باشگاه.
اجرای برنامه‌ی صعود به قله‌ی تیوان به جهت آشنایی اعضاء گروه و چک کردن تجهیزات فنی.
گزارش برنامه:
بر اساس اعلام قبلی، تمامی اعضاء گروه در ساعت ١٣:٢٠ روز ٢٣ آبان‌ماه، در سالن انتظار راه‌آهن مشهد
حضور پیدا کردند و سوار بر قطار شدند.
قطار رأس ساعت 13:50 مشهد را به سمت کرمان ترک کرد.
پس از طی مسافتی، تمامی اعضاء گروه جهت برگزاری جلسه، به همراه لوازم فنی در سالن غذاخوری قطار گرد هم آمدند.
در این جلسه، مسؤول فنی برنامه، جناب آقای جواد اکبری با کمک سرپرست برنامه آقای رسول رضایی و آقای مهدی گلی مربی سنگ‌نوردی، نحوه‌ی صحیح استفاده از ابزار فنی را آموزش دادند و به بیان نکاتی در مورد نحوه‌ی عمل‌کرد و کاربرد هر یک از ابزار در شرایط خاص پرداختند.
با توجه به تأخیر قطار به دلیل مشکل فنی، حدود ساعت ٩ صبح به کرمان رسیدیم.
پس از پیاده شدن از قطار سوار مینی بوس شدیم و به سمت منزل راهنمای محلی آقای حسام آرامش
حرکت کردیم و در ساعت 10:15 صبح به منزل آقای آرامش رسیدیم.
اعضای تیم مشغول مرتب کردن کوله پشتی و تعویض لباس و همچنین تقسیم بار گروهی شدند.
در ساعت ۱۱ تمامی اعضای تیم سوار مینی بوس شدند و به سمت قنات‌غستان حرکت کردند.
در ساعت ۱۲ به ابتدای مسیر پیمایش(دهنه‌ی قنات‌غستان) رسیدیم و پس از گرفتن عکس گروهی و تعیین سرقدم و عقب‌دار و صحبت کوتاهی توسط سرپرست محترم راهی مسیر شدیم.
مسیر پیمایش مسیری پوشیده از قلوه سنگ و شن‌ریزه است، که با وجود حمل کوله‌پشتی و بار گروهی سنگین، باعث کندی در حرکت و خستگی می‌شود، از این رو داشتن استراحت‌های کوتاه کمک شایانی به همنوردان در طول مسیر پیمایش می‌کند.
پس از حدود ۲ ساعت گذر از معابر قنات‌غستان، توقف کوتاهی جهت صرف ناهار داشتیم.
در مسیر با چالش‌های گوناگونی از جمله صعود و فرود به شکل دست به سنگ روبرو شدیم.
در ساعت ۱۵ به راهروی رجب رسیدیم و راهنمای محلی به همراه آقای مهدی گلی مربی سنگ‌نوردی، مسیر را به شکل دست به سنگ صعود کرده و پس از ثابت گذاری، همنوردان به کمک یومار شروع به صعود کردند.
راهرو رجب صخره‌ای عمودی با شیب تقریبی 70 درجه و با ارتفاعی حدود ٣٠ متر از سطح زمین است.
پس از حدود ۴۰ دقیقه راهرو رجب را پشت سر گذاشتیم و راهی ادامه مسیر شدیم.
حدود ساعت ۱۷ به خندق خرپران رسیدیم و با استفاده از ابزار فنی اقدام به عبور از این محل کردیم.
خرپران شکافی عمیق در مسیر پاکوب بعد از راهرو رجب و قبل از پناهگاه است که عبور از آن به صورت
دست به سنگ و مسیر آن با سیم بوکسل ایمن‌سازی شده است.
عبور از خرپران با توجه به سختی و صعب‌العبور بودن مسیر حدود ۴۵ دقیقه زمان برد.
پس از پشت سر گذاشتن شیب معروف به سینه مرغی(کفتری)، به تابلوی معرف قله‌های خط‌الرأس جوپار برخوردیم. با توجه به موقعیت مکانی قله‌ی بلوچی، اثری از آن در این تابلو دیده نمی‌شود.
پس از استراحتی کوتاه، شیب را به سمت پایین حرکت کردیم و وارد کاسه‌ی 3 شاخ شدیم.
در حدود ساعت ۲۰ همنوردان در صحت و سلامت و البته با خستگی بسیار به جان پناه رسیدند.
همگی به استراحت و صرف غذا و همچنین بستن کوله صعود و چک کردن لوازم فنی پرداختیم.
با صلاح‌دید سرپرست محترم، ساعت ۲۱:۳۰ اعلام خاموشی شد تا دوستان استراحت کافی برای ادامه‌ی برنامه و صعود داشته باشند و همچنین مقرر شد ساعت ۴ صبح روز بعد تمامی اعضاء در خارج از جان پناه برای صعود آماده باشند.
پس از صرف شام و قبل از خاموشی، با چند نفر از همنوردان به همراه راهنمای محلی جان‌پناه را به جهت برداشتن آب ترک کردیم.
پس از حدود۴٠ دقیقه به چشمه رسیدیم و بطری‌های خالی آب که با خود آورده بودیم را پر کرده و بلافاصله به جان‌پناه بازگشتیم.
آب این چشمه به گفته‌ی راهنمای محلی قابل نوشیدن است، اما به جهت اطمینان بهتر است تا قبل از مصرف آن را بجوشانید.
تمامی همنوردان به همراه راهنمای محلی در ساعت ۴:۱۰ دقیقه صبح جان‌پناه را به سمت قله بلوچی ترک کردند.
پس از حدود یک ساعت پیمایش در کاسه‌ی بلوچی، به آب‌ریز یخچال کیش(بیدستان) رسیدیم.
توقف کوتاهی جهت تعویض لباس و صرف خوراکی داشتیم و سپس مسیر را به سمت قله بلوچی ادامه دادیم.
در انتهای کاسه‌ی 3 شاخ و ابتدای کاسه‌ی بلوچی، به مکانی شبیه به جان‌پناه برخوردیم که از روی هم گذاشتن قطعه‌های سنگی ساخته شده بود.
این مکان در زبان محلی به کُت آب‌بونا (آب‌بانان) معروف است.
کُت در لهجه‌ی کرمانی به معنای سوراخ و آب‌بان به فردی گفته می‌شده که مسیر آب را از روی تپه‌های سیمانی به سمت قنات‌غستان هدایت می‌کرده تا آب کم‌تری جذب زمین شود.
سپس وارد چمن‌زار منتهی به قیف بلوچی شدیم.
پس از طی مسافتی و پشت سر گذاشتن مسیرهای صعب العبور در ساعت ٧:٣٠ دقیقه به دو تراورس شنی مرتفع و خطرناک با فاصله‌ی کوتاه رسیدیم و باوجود لغزندگی بسیار مسیر پوشیده از شن‌ریزه به سلامت از آنها عبور کردیم.
همنوردان توانمند پس از پشت سر گذاشتن مکان‌های صعب‌العبور و انواع دست به سنگ و عبور از تیغه‌ی بلوچی، در صحت و سلامت در ساعت ۱۱:۴۵ بر فراز قله‌ی بلوچی ایستادند.
پس از توقفی کوتاه جهت گرفتن عکس‌های تکی و دسته‌جمعی، قله را به سمت جان‌پناه ترک کردیم.
با توجه به شیب زیاد و ریزشی بودن مسیر و احتمال سقوط و همچنین به دلیل سرمای هوا، بارش برف و تاریک شدن هوا در مسیر بازگشت به سمت جان‌پناه، توقف‌های کوتاهی داشتیم و سعی کردیم با آهسته‌تر گام برداشتن و دقت بیش‌تر مسیر را طی کنیم.
در ساعت ١٣ به اولین مسیر فرود توسط طناب رسیدیم که با کمک آقای مهدی گلی ثابت گذاری شد و اعضاء تیم با اولویت‌بندی میزان خستگی و تحمل شرایط به‌ترتیب فرود آمدند.
مسیرهای چالشی و دشوار را پشت سر گذاشتیم و در ساعت ١۶ به دومین مسیر فرود توسط طناب رسیدیم که این‌بار هم بدون هیچ مشکلی و با تکیه بر دانش و تجربه‌ی فنی همنوردان فرود آمدیم.
پس از پشت سر گذاشتن مسیرهای سرسخت، با عبور از دو تراورس مرتفع ریزشی که در مسیر صعود با آنها برخورد کرده بودیم در هنگام غروب و آسمانی نیمه تاریک، همراه با توقف‌هایی کوتاه جهت استراحت و تأمین انرژی با مصرف مواد غذایی، مسیر را در تاریکی شب و با نور هدلامپ ادامه دادیم.
بالأخره در حدود ساعت ٢٠ به جان‌پناه رسیدیم و اعضاء تیم به استراحت و مرتب کردن کوله‌پشتی پرداختند.
با صلاح‌دید سرپرست محترم مقرر شد که همنوردان در ساعت 5:30 صبح روز بعد آماده‌ی فرود باشند.
صبح روز جمعه ٢۶ آبان‌ماه، همنوردان پس از صرف صبحانه و نرمش دسته‌جمعی، کوله‌پشتی‌های خود را بر روی دوش انداختند و به سمت قنات‌غستان حرکت کردند.
مسیر بازگشت را در آب‌وهوایی عالی و با انرژی خوب تا راهروی رجب با سرعت مناسبی طی نمودیم.
پس ثابت گذاری با چند میانی، با احتیاط کامل از راهروی رجب فرود آمدیم.
فرود از راهروی رجب با توجه به تعداد همنوردان و حساسیت موضوع حدود یک ساعت زمان برد.
پس از پشت سر گذاشتن مسیرهایی که روز قبل برای رسیدن به جان‌پناه طی نموده بودیم به شکاف خرپران رسیدیم و با استفاده از ابزار حمایتی از آن عبور کردیم.
مسیر را از قنات‌غستان تا محل قرارمان با مینی‌بوس ادامه دادیم و در نهایت حدود ساعت 10:30 تمامی همنوردان سوار مینی‌بوس شدند و به سمت جوپار حرکت کردیم.
ساعت ١٢ ظهر به منزل راهنمای محلی رسیدیم و پس از تعویض لباس و پذیرایی توسط آقای آرامش، به سمت کرمان حرکت کردیم.
پس از صرف ناهار در رستوران داخل شهر، در ساعت 14:30 به راه‌آهن رسیدیم.
قطار در ساعت15:05 کرمان را به مقصد مشهد ترک کرد و با تأخیر به‌وجود آماده در مسیر به دلیل خرابی قطار، در نهایت در ساعت ١٣در راه‌آهن مشهد از قطار پیاده شدیم و این برنامه فوق العاده به اتمام رسید.
اطلاعات پیمایش
مسافت و زمان پیمایش از جان‌پناه:
کل مسافت پیمایش: حدود 10 کیلومتر و 300 متر
کل زمان پیمایش: حدود حدود 16 ساعت
مسافت صعود: حدود 5 کیلومتر و 300 متر
زمان صعود: حدود 7 ساعت و 45 دقیقه
مسافت فرود: حدود 5 کیلومتر
زمان فرود: حدود 8 ساعت
تشکر ویژه از آقایان
حسام آرامش راهنمای محلی
شماره‌ی تماس: 09396177819
مهدی گلی
امیرعلی مشهدی
سروش مجاوریان
و تمامی همنوردان گرامی که در این برنامه شرکت داشتند.
تهیه‌ی گزارش: حامد شادمهری
تاریخ: 1 آذر ماه 1402
باتشکر فراوان از حامد عزیزم
بابت گزارش کامل قله چوپار 🌹🌹🌹🙏🙏🙏